- Rozkaz - odparł Waldemar ciągle nie wierząc. Kręgi przestępcze nagle wydawały mu się wielokrotnie bardziej zorganizowane. Kierując się własnym wyczuciem poczekał aż Gustaw skończy rozmawiać z rannym i podszedł doń porozmawiać. Mówił szeptem, który mimo różnych dźwięków otoczenia wydawał się być dalej zbyt głośny w ciemną noc.
- W tym sęk, że nie mamy nic ustalone. Kaprala niziołka poznałem pół godziny temu na naradzie, a na której stałem, zwykły ochotnik, otoczony osobami decyzyjnymi. Słowo nie padło, żebym cokolwiek zrobił a co dopiero kotły z wypełnieniem szykował. Skąd w ogóle pomysł, że wypełnieniem kotła ma być wrzątek? I jak, no jak, dostarczyć na mur gorący kocioł pełen wrzątku? Oczywiście, mam pewien pomysł, ale nie rozwiązuje on problemu w całości...