Znowu bez własnej inicjatywy, znowu przerzucał na nią odpowiedzialność. Jana naprawdę nie wiedziała jaki cudem przeżył do chwili obecnej i to jeszcze bez nogi w samotności na pustyni. Tacy ludzie jak Ferad powinni żyć w cywilizacji, gdzie ktoś będzie za nich myślał, ktoś będzie ich wspierał.

- Jak tam wolisz - odpowiedziała dalej zwiększając prędkość, kierowała się w stronę wąwozu. - A co myślisz o zasadzce? wygląda na to że ukształtowanie terenu nam sprzyja. Chyba, że już zdecydowałeś - to mówiąc zawiesiła na chwilę głos w niedopowiedzeniu.