Gabrielle czuła jak jej serce chce wyskoczyć z piersi. Każdy krok po metalowych stopniach zdawał się trwać wieczność, a odgłos ciężkich butów na metalowych stopniach - ogłuszać. WIedziała, że gdy tylko dobiegną do szczytu poleci ołów. Nie spodziewała się niczego innego po pierwszym ostrzale. Wpadła na ostatni stopień i wycelowała, gotowa na ból który miał się zaraz pojawić. Odgłos walącego w szalonym tempie serca zniknął, zagłuszony dźwiękami wystrzałów. Gabrielle wpadła w rytm. Ostrzelać, przeryglować, ostrzelać… Charakterystyczne odgłosy zaskoczenia spustu, serii, odkliknięcia karabinu przy przeryglowaniu; zapętlone niczym klatki jakiegoś tandetnego filmu, zostały przerwane nieprzyjemnym stuknięciem pustego magazynku. Francuzka poczuła jak szalejące do tej pory serce stanęło.

Teraz to poczuje, ten ból… Wzięła trwający ułamek sekundy oddech. Ból jednak nie nadszedł. Nie oberwała. Jeszcze chwilę powalczy… jeszcze tylko trochę. Musiała działać. Szybko. Jeśli miała to przeżyć to tylko dzięki zaskoczeniu.
- Casse-toi! - Wzięła zamachnęła się w kierunku najbliższego niemca, używając Mausera jak pałki.