Gwenda aż otworzyła buzię, gdy usłyszała, że kapłanka zgadza się na żądania Falavandrela. Dziesięć tysięcy w mniemaniu bardki to już było dużo, ale osiemnaście! Fiu, fiu. Nie spodziewała się tego, zwłaszcza, że nie od dzisiaj było wiadomo, że kapłani Abadara kochają pieniądze. Wyglądało więc na to, że Wen musiała za wszelką cenę wypełnić zadanie, a i pewnie dostała na to odpowiednie środki, bo przecież sama z siebie nie mogła się zgodzić ot tak na osiemnaście tysięcy sztuk złota. Tak się przynajmniej Iskrze zdawało.

Pozostawała kwestia tej Tirany. Skoro do aktywacji mieczy potrzeba było potężnej magii i jakiegoś rytuału, mogli mieć z nią problem. Bardka zwykle optymistycznie podchodziła do każdego nowego zlecenia, ale też nie była głupia i brała pod rozwagę wszystkie za i przeciw. Będą musieli być bardzo ostrożni, bo skoro ta czarodziejka prawie zabiła swojego towarzysza, to z pewnością nie cofnie się przed niczym, żeby posiąść moc płynącą z mieczy. No i samo przebywanie w Kaer Maga mogło nastręczyć trochę problemów.

- Tak, zaliczka by się przydała. - Gwenda poparła Darvana, kiwając energicznie głową. - Mamy swoje wydatki, poza tym musimy być dobrze przygotowani do zmierzenia się z tą Tiraną. Ostatnie pytanie ode mnie: czy wiesz mniej więcej, gdzie mamy o nią pytać? Chodzenie po całym mieście i wypytywanie ludzi, którzy pewnie nie będą do nas zbyt przychylnie nastawieni może być kłopotliwe i ściągać niepotrzebną uwagę. Gdzie ostatnio w Kaer Maga twoi ludzie widzieli Tiranę? Może warto będzie zacząć właśnie tam.