| Elf przygladal sie wojowi. Niby byly to dwa sztylety, ale widac bylo, ze posluguje sie nimi po mistrowsku.
Obaj patrzyli sobie prosto w oczy. Elf postanowil wykonac pierwszy ruch. Chwycil laske, ktora stabilizowal jego krok.
Zrobil kilka krokow naprzod, srogo patrzac na przeciwnika, ktory rownie wytrwale utrzymywal kontaknt wzrokowy.
Elf powoli zaczal zataczac mniejsze, stopniowo wieksze kolka w sniegu, torujac sobie miejsce do manewru, obmyslajac taktyke. W koncu zatrzymal sie, przyjal pozycje bojową,
zapierajac sie noga z tylu, druga noga trzymala sie z przodu, robiac dosc duze łuki z lewej strony na prawa.
Trzymal ciagle laske, mocno zacisnieta miedzy dlonmi. Mial prosta, ale skuteczna taktyke.
Mocno zaparty, czekal na ruch przeciwnika, majac na twarzy szyderczy usmiech. Postanowil rzucic w centralna czesc torsu przeciwnika czar odepchniecie, gdy tylko
tamten zdola podejsc na odleglosc kilku metrow...Mial nadzieje, ze przeciwnik w trakcie lotu zgubi swoją bron...Czekal cierpliwie na mrozie, kumulujac energie. |