| -Spokojnie- powiedział Oskar do wszystkich zgromadzonych, szczególnie do Ottona i kapitana-Nie ma powodu do krzyków ani pretensji. Sytuacja jest słaba ale musimy ratować kogo się da. A w szczególności burmistrza. Tak szczegółowe wyjaśnienia są bardzo potrzebne jednakże nie powinniśmy tracić czasu.
Szlachcic próbował wpłynąć na obu mężczyzn tak by się pogodzili. Wiedział, że na murach czekają na nich kusznicy. Czuł ich oddech na karku. W wyobraźni widział siebie przebitego bełtami. Nie chciał jednak się poddawać, dlatego próbował z całych sił nie dopuścić do rozlewu krwi. |