- Znowu magia! To się zawsze kończy poparzeniem albo kurzajkami - spuentował elf i odszedł możliwie daleko od Zbyszka.
Nie było to łatwe, jako że znajdowali się w małej chatce i efekty zaklęcia mieli odczuć wszyscy. Postanowił więc, że przynajmniej ozdobi głowę garncem, który jeszcze chwilę temu służył mu za siedzisko. Potem zasłonił się znaleźną patelnią, której przypalona zawartość pamiętała erę prekambryjską. Tak zabezpieczony, czekał co też mag uczyni.
- Skąd przekonanie, że twoje zaklęcia będą silniejsze, niż tego gogusia z wieży? - zapytał, wychylając się niepewnie zza rondla. - Jesteś pewien, że kontrolujesz swoje moce? Lubię jak jest ciepło i przytulnie, ale nie kiedy robię za żywą pochodnię.
Oczekiwał najgorszego. To była dobra technika, ponieważ mógł się tylko przyjemnie rozczarować.