| Mag od razu wyciagnal sztylet, krzywiac sie z bolu. Przylozyl dlon do rany, wypowiadajac uzdrawiajace slowa. Czul sie teraz o wiele lepiej, i mial znowu ostra bron. Jego przeciwnik pozostal z jednym sztyletem. Ma pecha...I jeszcze te jądra. Asterion ma spora przewage, teraz pozostala czysta gra, musi wygrac. Powoli podszedl do wroga, schowal sztylet w pochwie, i operowal laska. Byl zmeczony szamotaniem sie z silnym mezczyzna, ale nie mial zadnych ran na ciele. Wojownik mial dziwny krok, a z rany z boku sączyla sie krew, zostawiajac slady na sniegu. Jego twarz zbladla-sily juz go opuszczaly. Tak, to jest dobry moment. Strzelil odepchnieciem pod swoje nogi, co mialo go wyrzucic lekko ponad snieg, a pozniej prosto w zakrwawionego czlowieka. Wyladowal obok lezacego woja, ktory nawet nie wyjal broni. Stanal mu na prawej dloni, i przylozyl kij do szyji.... |