| W sumie Zbysiek nie spodziewał się aż tak dobrego odezwu. Ułomnego Wirupałka będzie łatwo przekonać (w sumie nawet nie wie, dlaczego on łazi za nimi). Zaś Pancernik to bezmyślny przydupas Elfiga, także ma tyle do gadania, co afrognomeranie. Zamiast jednak coś odpowiedzieć Patrykowi, Zbysław tylko się wyszczerzył i ignorował smród, pochodzący z jego tylnej partii ciała.
Długo jednak jego błoga nieświadomość nie potrwała, ponieważ zorientował się, że teraz ma uszkodzone obie drogi wydalania. Uśmiech powoli zszedł mu z ryja. "Pięknie, teraz nie będę mógł nic zjeść, bo mi albo wysadzi odbyt, ani wypić, bo rozsadzi to, co zostało z jajec". Tego typu myśli nawiedzały jego łepetynę do czasu, gdy zorientował się, że jeszcze z otworów pozostały mu usta. No i jego stopy dość dobrze wydalają płyny.
W końcu się jednak odezwał do towarzyszy w ułomności.
- Skoro Elfig i ja głosujemy za, to wygrywamy większością demokratyczną. Także ruszajcie dupska, bo czeka nas czarnoksiężnik do zgwałcenia.
W sumie Zbysław zaczął dochodzić do wniosku, że jeżeli tak umie motywować mniejszości rasowe, to może zaakceptują go jako przywódcę... To była dobra perspektywa, jako że przez całe życie był jedynie władcą kilku karaluchów w jego pokoju. Z tego co widzi, to raczej lepszych kandydatów nie ma. No chyba że będą działać jak dotychczas i pozostaną przy anarchii. |