"Sprytne", pomyślał Randulf, gdy Oswald przedstawił swoją propozycję.
Była ona zresztą nie tylko sprytna, ale i sensowna. Znacznie lepiej było, gdy medyk przychodził do chorego, niż na odwrót, szczególnie gdy ten drugi legł zmożony poważną chorobą lub raną. Przenosiny mogły tylko pogorszyć stan.

Problem na tym polegał, iż jeśli zielarz spoczywał parę stóp pod ziemią, to lepiej było się z nim nie spotkać...
Oczywiście jeśli łysol zacznie kręcić, to od razu sprawa się wyjaśni.

Randulf był pewien, że dopóki Oswald nie wejdzie do chaty, to dadzą sobie radę i z łysolem, i z ewentualnym pomagierem.
Przygotował się do tego, by ruszyć, po cichu, za Oswaldem, gdy ten poprowadzi mieszkańców chaty zielarza w stronę 'rannego'.