Podróż do Khazid Grentaz minęła Słowikowi błyskawicznie. Młodzieniec przepełniony energią po wygranej bitwie śmiało i ochocze maszerował zaraz za ich przewodnikiem za nic sobie mając nierówności terenu. Oparty o ramię garłacz lśnił z daleka, gdyż chłopak przecierał go na każdym postoju. Wtedy też próbował zagadywać towarzyszy szukając okazji do opowiedzenia jak to "rozgromił" zielonoskórych knypków jednym celnym strzałem. Jedyną chwilą ciszy jakiej mogli uświadczyć w jego obecności było przygotowywanie posiłków. Słowik znał się na tym nie najgorzej więc z przyjemnością gotował dla awanturników podczas ich wędrówki.

* * *

Na widok krasnoludzkiego miasta Słowikowi oczy zrobiły się wielkie niczym kartofle. Była to pierwsze większa miejscowość jaką kiedykolwiek widział a dodatkowo zbudowana przez krasnoludy czyniła jeszcze potężniejsze wrażenie. Słów powitania niemal nie słyszał, gdyż widok całkowicie pochłonął jego uwagę. Po przekroczeniu bramy rozglądał się na lewo i prawo pragnąć obejrzeć wszystko na raz. Ledwo trafił za towarzyszami do dziwnego sklepu pełnego szkła na który mówili "apteka". Zaskoczony po raz kolejny rozglądał się po butelkach i flakonach zadziwiony mnogością barw. Do pokoju gdzie urzędował cyrulik się nie pchał bo i pomocy nie potrzebował, no i na nic tam by się nie przydał. Przystanął jedynie w progu szukając szmatki co by garłacz przetrzeć. Zamiast tego natknął się na osobną sakiewkę o której niemal zapomniał. Korony znalezione przy bandytach! Rozsupłał szybko woreczek i przeliczył zawartość. Dzięki bogom niczego nie brakowało. Własnie dzielił zdobycz po równo gdy kątem oka zauważył, jak Lilou wymyka się na zewnątrz. Ruszył szybko za nią i napotykając dodatkowo Hansa wręczył każdemu po trzy złote korony dopowiadając, że w mieście mogą się przydać. Nie czekając na nic, a raczej uciekając przed niewygodnymi pytaniami ruszył do reszty awanturników każdemu wręczając spóźniony udział w łupach. Sam ścisnął w ręku swoje dwie monety zastanawiając się, na co w takim mieście można by je wydać.