Brenton był w szoku na słowa Gareda. Dostawał majątek za pracę w jedne wieczór i jeszcze bezczelnie podbijał stawkę. Spotkało go srogie rozczarowanie. Człowiek będący figurą w stowarzyszeniu wioseł nie dał wejść sobie na głowę. Brenton nie chciał jechać tylko dlatego, że miał w mieście kilka spraw. Z pożegnaniem Ragnara i pogrzebem na czele. Nim zdołał zaproponować, że zajmie się tym... Byli już za drzwiami. Gared zirytował Alrika dośc znacząco. Brenton nie rozumiał postawy nowo poznanego zwiadowcy. Złoto dawało siłę jakiej... nie dawał często nawet miecz. Kto był na dnie, kto zaznał głodu doceniał pełną sakiewkę. Prosty chłopak ze wsi jakim był Brenton mógł marzyć i dążyć do ideałów rycerskich. Mógł chcieć być jak Rycerze pantery. Zwalczać zło i nieść pomoc ludziom. Tylko... Rycerze pantery byli obrzydliwie bogatymi szlachcicami. Oni już mieli pełne sakiewki, mogli skupić się na ideałach. Brenton dopiero swoją zapełniał. Dlatego często zapominał o ideałach lub lekko przymykał na nie oko.

Przyjaciół należy jednak żegnać godnie. Brenton upewnił się, że Chwat godnie zajął się Ragnarem. Uregulował rachunek za pogrzeb 5 zk. Spora suma więc liczył, że wszystko odbyło się zgodnie z tradycjami krasnoludzkimi. Sam również po raz kolejny i ostatni pożegnał przyjaciela.

Potem zajął się przyziemnymi sprawami. Wyprzedaż łupów, ponowna wizyta u Alrika. Gdzie wyprosił kolejne spotkanie i przyjął zlecenie. Zamierzał dać je Margot o ile zgodzi się na jego warunki. Jeśli wykona zadanie otrzyma za tydzień służby u Brentona 25zk. To było czterokrotnie więcej niż ustalili. Chwat prócz jedzenia zażądał symbolicznego żołdu. Tu Brenton również dołożył premię za potyczkę z bandytami. Jeszcze na polu bitwy wręczył krasnoludowi miksturę leczenia. Obecnie dołożył jeszcze 5zk. Powiedział mu również by rozejrzał się i rozpytał czy wśród jego braci nie ma więcej chętnych do pracy. Czopek miał zapłacić za śmierć Ragnara. Krasnoludzkie topory mogły w tym wydatnie pomóc.