Poszukiwania, na które wybrali się François oraz Alane nie przyniosły zbyt wielu korzyści. Trop rozmywał się w potoku przecinającym wąski leśny trakt. Bertończyk chciał szukać dalej, jednak Alane wybiła mu ten pomysł z głowy z uwagi na zbliżającą się noc. W lesie i za dnia było niebezpiecznie, a co dopiero nocą. Wróciwszy, przynieśli ze sobą jeszcze dwie duże gałęzie, które po porąbaniu można będzie spalić.

- Ten zamek - zaczął Otto - już od samego powstania był przeklęty. Pierwszych właścicieli wybiła ospa, drugich właścicieli najazd orków, którzy mieli tam swą siedzibę przez dziesięciolecia, atakując pobliskie wsie i miasteczka. Jednak i to się skończyło, pewnego roku orki nie wróciły by plądrować, diuk Parravonu wysłał więc małą ekspedycję by zbadać zamek Sanglac. Jak się okazało znaleźli tam same truchła orków, goblinów i innych zielonoskórych, z którymi nie chciałbym się spotkać.

- Duch zaś pojawił się dużo później, a w zasadzie nie tak dawno. Nikt nie widział go na tyle blisko by potwierdzić czy to zjawa czy jakiś obłąkany człowiek. - braciszek wyjaśnił sprawę dotyczącą ducha gór.