Tuż po tym, jak wpadł do pasterskiej chatki, wykrzykując swojej żarty, usłyszał krzyk Alane. Ze wszystkich reakcji jakich oczekiwał po swoim zachowaniu, ta była ostatnia na liście. Na szczęście po chwili, okazało się, że to tylko jakiś stary trup, który zapewne leżał tu już od jakiegoś czasu. Nie było co ukrywać - okoliczności jego śmierci były trochę niecodzienne. Wyrwane i nadgryzione serce, pentagram na podłodze, ale żeby zaraz panikować, krzyczeć i próbować robić wielkie dochodzenie w tej sprawie? Jakimś cudem udało się jej nawet wyciągnąć Francisa, żeby sprawdził jakieś tropy, gdzieś w lesie. Obłęd.
"Tępa cipa." pomyślał tylko włócznik, gryząc się w język i nie dzieląc się tym komentarzem ze wszystkimi.

Zdążył się już przyzwyczaić, że w ich sporej gromadce, przy każdym problemie jest zawsze kilka godzin gadania, a za mało autentycznych czynów. Toteż gdy reszta zastanawiała się, jaki pochówek będzie najbardziej odpowiedni dla Świętej Pamięci Przypadkowo Znalezionego W Chatce Na Jakimś Zadupiu Trupa Nieznanego Człowieka, Olegario po prostu zawinął go w jakieś stary szmaty i wyniósł na zewnątrz. Jak na zawołanie, deszcz akurat przestał padać, więc w rozpaleniu ogniska jedynym problemem będzie znalezienie suchego drewna. Gdy już ogień zaskoczył, trup został polany czymkolwiek łatwopalnym, a paciorek do Morra odmówiony, przyszła kolej na długo wyczekiwaną kolację.
Skoro ostatnia warta jest już wzięta i w związku z tym będę jednak musiał słuchać waszego pieprzenia o jakichś przeklętych zamkach i duchach gór, zamiast przespać te rozmowy, to obojętne mi który będę w kolejce. - rzucił tylko do reszty, wyraźnie zniesmaczony, że dorośli ludzie wciąż jeszcze wierzą w historie przeznaczone dla dzieci.