11/12
Andrzej Stój - "Graj fair"
Gatunek: poradnik do RPG, głównie dla MG.
Ilość str.: ok 130
Pierwsze wydanie: Wydawnictwo Portal Games, Gliwice 2014
- No i kolejny alamach głównie dla MG z serii "Graj...". I kolejny wart polecenia z mojej strony. Chyba jeden z ciekawiej i najprzystepniej napisanych z tych które udało mi się przeczytać. Bardzo przypadł mi do gustu styl autora w tym duża samoświaomość, że ludzie są różni więc nawet pisząc poradnik dobrze jest o tym pamiętać, że nie wszysto może podpasować pod czytelnika/użytkownika. Nie ma mądraliństwa i obietnic, że są jakieś uniwersalne złote zasady które zawsze i w każdej sytuacji się sprawdzają. To mnie chyba najbardziej przekonuje do tej treści jaka jest opisana w tym poradniku.
- Poradnik jest podzielony na kilka tematycznych rozdziałów gdzie każdy omawia co innego. W pierwszym są to ogólne "zasady stołu" czyli różne zasady jakie świadomie czy nie każda erpegowa grupa umawia się wedle jakich będzie grać np. że tylko MG rzuca kośćmi, że gramy w weekendy od 19-tej, że na czas sesji wyłączamy albo wyciszamy komórki itd. I podpowiada co porazić jeśli ktoś łamie takie zasady np. oszukuje w kościach. Przydatne zwłaszcza dla nowych MG którym przyszłoby misiować, zwłaszcza jakimś starym erpegowym wygom. Jak dobrać system czy kampanię w jaką chce się zagrać lub poprowadzić itd.
- Poza tym jest sporo ciekawych spostrzeżeń, wskazówek i podpowiedzi wyjętych prosto z rozegranych sesji. Jak to rozegrać gdy nowy Gracz dochodzi do zgranej ekipy i zwykle trzeba się bardziej zaangazować by kogoś takiego nie wystraszyć.
- Jak to jest z powtarzalnym rzucaniem kości które drastycznie zmniejsza szanse na sukces (np. wykulać 3x pod rząd 50% szans na sukces przy skradaniu, wspinaczce czy czymkolwiek a wykulać raz nawet 25%).
- O rozdzielaniu PD jako wspólnej puli co pomaga zgrać Drużynę chociaż nie wszystkim musi się to podobać. A jednak myślę, że to mogłoby być ciekawe chociaż sam nigdy nie grałem ani nie prowadziłem takiej sesji. Ale pomysł, zwłaszcza na sesje gdzie gra się oddziałem, załogą albo inną zgraną paczką przyjaciół a nie "zbieraniną RPG" myślę, że jest warty rozważenia.
- O ciekawej zagrywce jak można kulać za BN-ów nawet gdy są na innej planszy. I wówczas okazuje się, że panu superzabójcy czy podpalaczu z 80% szans na sukces skrytobójstwa którego ściga Drużyna któryś atak może jednak nie wyjść. Pomysł też wydaje mi się sensowny. Bo skoro BG kulają albo ten BN gdy jest w bardziej bezpośredniej interakcji z BG to w innych sytuacjach dlaczego nie? No chociaż to oczywiście zajmuje czas sesyjny i w sesjach stołowych chyba bardziej by mogło być to między sesjami gdyby MG sobie pokulał w spokoju ale na sesji pewnie też by dało radę.
- O braniu i zachowaniu się jeńców. O tym paradoksie erpegowym, że BG prawie zawsze wyrzynają pole bitwy do ostatniej nogi. Jakaś taka dziwna epregowa tradycja. A można inaczej. Przegrywający przeciwnicy mogą spróbować uciec albo się poddać właśnie zamiast walczyć do ostatniego tchu. A gdy się poddadzą robi się całkiem nowe pole manewru jakiego nie ma gdy się wyrżnie wszystkich. A nawet to BG mogą się z jakiegoś powodu poddać. Nie wszędzie i w każdym systemie ma to sens bo tam gdzie filozofią systemu jest wyrzynka jakiś potworów w lochach no raczej po prostu może być takie coś ciężkie do wgrania. Ale myślę, że takie systemy jak młotek czy neuro jest już to całkiem niezłe do wprowadzenia.
- No i garść wyrwanych z kontekstu cytatów:
"Gracze nie patrzyli już tak przychylnie na "nasze" ogłuszanie. Kiedy okazało się, że to broń obosieczna i nie waham się jej użyć, zaczęła się druga dyskusja - czy zasady nie są tak zaprojektowane, by przypadkiem nie dało się zdjąć jednym ciosem bohatera gracza.
(...) Po pierwsze, zasady faktycznie czasem trzeba zmienić. Po drugie, najlepiej modyfikować dopiero, kiedy okazuje się, że oficjalne reguły naprawdę nie działają. Po trzecie, pójście na rękę graczom nie oznacza, że takiego samego bonusu nie mają korzystać enpece." - s.50 z tematu "Jak to jestem nieprzytomny?"
"Uważaj tylko, gracze na pewno spróbują wziąć cię pod włos. Zadeklarują, że działa tylko najlepszy a reszta mu tylko pomaga. Nie daj się w to wkopać. To zasada nie pod czynność zespołową (jak przesuwanie głazu czy naprawa samochodu) ale coś, co każdy musi zdać indywidualnie. We czterech nie patrzy się bardziej. Albo ma się bystry wzrok albo wpada się w pułapkę." - s. 61 z tematu "Jeden za wszystkich"
"Krótkie ostrzeżenie, podkreślenie wagi ryzyka i zaproponowanie innej deklaracji. Tyle wystarczy. Nie jesteś niańką. Jeśli gracze świadomie decydują, że w zamian za sto eurodolców albo tysiąc PD ryzykują życiem swoich bohaterów, to trudno. Twoją robotą jest upewnić się tylko, czy rozumieją ryzyko i podkreślić, że nie będziesz ratować im tyłków na siłę. Wykładasz sprawę fair - reszta należy do nich." - s.66 z tematu "Niespełnione oczekiwania".
"Jeśli nie wiesz co robić, zawsze stań po stronie graczy." - s.68 z tematu "Idź im na rękę".
"Ktoś, kto za wszelką cenę chce rywalizować z innymi, nie potrafi zaakceptować porażki albo ciąglę robi sobie jaja, nie jest najlepszym materiałem na gracza." - s. 70. z tematu "Dres na sesji"
---
Ocenia 8-9/10. Bardzo fajna książeczka z mnóstwem ciekawych i przydatnych rzeczy do skorzystania na sesji. I to zaróno stołowej jak i forumowej. Widać z tych literek wylewa się mnóstwo rozegranych w różnych składach, systemach i okoliczności sesji i to po obu stronach stołu (jako MG i BG). Polecam gorąco tą książkę, myślę, że jest bardzo ciekawą lekturą dla każdego erpegowca, zwłaszcza takiego który misiuje lub szykuje się do tej roli.