Shee'ra z ulgą spojrzała w twarz odnalezionej Elely, chociaż wstyd jej było, że nie wzięła pod uwagę możliwości spłoszenia jej psa przez rzucone zaklęcie. Nazir był przyzwyczajony, zresztą jakby nie patrzeć sam był w pewnym stopniu magiczną bestią, a Saug najpewniej spanikował tak samo jak i dziki.
Na szczęście Helena pomogła ulżyć zwierzęciu w bólu i uleczyła jego łapę.

- Wybacz droga Elely, następnym razem będę ostrożniejsza. - powiedziała cicho do niziołki kiedy w końcu ruszyli dalej i pogłaskała Sauga.

Potem, już w rozłożonym w bezpiecznej okolicy obozie, udała się na wieczorne medytacje. Musiała oczyścić umysł i dobrze przygotować się do kolejnego dnia.

***

Kiedy następnego ranka dotarli do menhira i odkryli ślady bytowania koboldów w świętym miejscu oraz jego bezczeszczenia prymitywną magią Sheera poczuła gniew. Czego tu szukali? Jakie obrzydliwe rytuały magiczne odprawiali w świetle ognia? Dlaczego było ich aż tak wielu?

Do tego Ivor zaczął coś bredzić o podkopywaniu się pod święty kamień. Już chciała gniewnie skomentować jego plany, kiedy Helena dosadnie powiedziała to co Sheera miała zamiar powiedzieć. Zamiast tego dodała patrząc na Ivora:

-Jeśli myślicie, że pozwolę na to aby ktoś jeszcze bezcześcił to święte miejsce to grubo się mylicie. Ktokolwiek tego spróbuje będzie miał ze mną do czynienia. Nie żartuję.

Omiotła spojrzeniem wszystkich pozostałych towarzyszy i ostentacyjnie spokojna pochyliła się nad śladami pozostawionymi przez szamana. Musiała przyjrzeć się im bardzo dokładnie, a potem je usunąć.