Wernachien

Milla usiadła na ławie i myślała...

"Głupcy! Z kimże przyszło mi podróżować? Banda narwańców, nie potrafiących się opanować."

Złość szarpała nią całą, ale nie chciała nic robić. Było już za późno by cokolwiek zmienić i odejść w pokoju nie zostawiając za sobą krwawego śladu.

"Głupcy! Gdyby tylko poddali się mojej woli... Niektórzy pytają dlaczego Ventrue stoją na czele wszystkich większych miast Europy... Oto odpowiedz!"

Zacisnęła pięści i spojrzała na Jane, który z oczekiwaniem wpatrywał się w swoją panią. Jego wielkie niebieskie oczy lśniły w blasku płomieni kominka. "Sir Thomas ma rację: teraz możemy tylko uciekać. Jak tchórze!"

Z jej ust wyrwało się ciche warknięcie. Czuła jak buzuje w niej narastająca furia.
-Jane! - dłonią wykonała gest przywołujący - Zawiń kołczan i łuk. Ruszamy tak szybko jak to możliwe

Spojrzała na Brujaha opanowując słowa dziesiątek zarzutów jakie chciała mu teraz wykrzyczeć w twarz. Nie mogla tego zrobić. Marcel nie liczył sie z nikim.

Ciało małego Ventrue leżało na ziemi w bezruchu. Milla klęknęła nad nim i powiedziała cicho:
-Poleżysz sobie jeszcze chwilę. Dla Twojego i naszego dobra.