| Ciekawe co też się stało, że tu się spotkaliśmy? Czyżby istoty towarzyszące memu ojcu znalazły się tu w jakimś celu? Raczej nie. Matka Natura widziała większe dziwy stworzone przez przypadek.
Duan chwilę zastanawiał się co robić. Za sobą miał piękną puszczę, po bokach ludzką drogę. Jednak po przodku odziedziczył ciekawość, tak go różniącą od innych drzewców. W dziewiczych lasach widział ogromne Enty, stojące w lesie od zarania dziejów. Nigdy się nie ruszały. On jednak więcej niż dwa lata, nie wytrzymywał w bezruchu. Czuł w sobie dziwne coś. Nie dało się go określić.
Po chwili zastanowienia postanowił ruszyć z tymi stworzeniami. Nie wiedział co powiedzieć więc tylko stał. Lecz pomiędzy drzewami biegł jego wzrok i słuch. Zatrzymał się na pewnej wiewiórce, która siedziała na gałęzi wpatrując się w ogromną bramę.
Ent zwrócił się w odpowiednią stronę drogi i ruszył.
__________________
"Tylko uczciwi pozostaną dłużej żywi
Będą umierać powoli
Tak znacznie bardziej boli
Więc zastanów się co wolisz" |