13/24

Cylinder van Troffa - Janusz Zajdel

Gatunek: sci-fi (wydana w roku moich narodzin)

Mówisz: Zajdel, myślisz: fantastyka socjologiczna. To chyba coś nierozerwalnego, bo Zajdel jest niedoścignionym mistrzem tego gatunku. Dla mnie wręcz guru.
Tym bardziej serce mi krwawi gdy muszę napisać recenzję Cylindra...

Powrót astronautów na ziemię przez księżyc, na którym schroniła się ludzkość przed tym co się stało na naszej planecie. Jeden z astronautów ma jednak ważki powód, by jednak nie odpuścić i na Ziemię polecieć. Tam orientuje się, co też stało się z ludzkością i cywilizacją. Oraz dlaczego. W tym wszystkim przewija się motyw oszukiwania czasu, czy też w pewien sposób podróży w nim.
Więcej nie da się napisać nie spolerując za mocno.

Książka ta imho nawet nie zbliża się poziomem do takich fenomenów jak "Limes Inferior", "Paradyzja", czy "Wyjście z cienia". A myślę głównym tego powodem jest położenie większej ciężkości na podróżowanie w czasie i ustanowienie tego motywu przewodnim dla opowieści.
Kwestie socjologiczne i przedstawianie pewnych koncepcji eugenicznych, oraz ich skutków, są tu traktowane pobocznie. To raczej tło dla działań głównego bohatera i założeń fabuły. Tło, którego Zajdel nie potrafił sobie odmówić, ale priorytety postawił gdzie indziej.

I chyba dlatego właśnie jest tak słabo...

Jak na poziom Zajdla, to Cylinder odbieram jako książkę pisaną na szybko, na kolanie, mającą prowadzić do konkluzji nie będących specjalnością pisarza. Bardzo ciekawa forma tej opowieści ("słowo wstępne i "posłowie", oraz "wprowadzenie" i "komentarz" to dzieło dwóch innych bohaterów tej książki), ani przewrotne zakończenie, knihy w moich oczach nie ratują.