Purin - Śmietankowy budyń z karmelem - japońska wariacja
Budyń każdy wie jak wygląda. Jedni lubią go w ciastach, inni wolą jeść na ciepło polanego sokiem owocowym. Ja osobiście nienawidzę budyniu, ponieważ źle kojarzy mi się jego konsystencja, ale nie byłabym sobą, gdybym nie spróbowała w Japonii ichniejszego
purinu.
Nadal nie jestem fanem, ale o wiele lepiej mi się jadło zwarte kawałki, ni to pianki, ni galaretki, niźli grudkowatego gluta.
(Nie ma to jak zachęcający opis, brawo ja.)
[media]https://www.justonecookbook.com/wp-content/uploads/2016/09/Japanese-Pudding-II.jpg[/media]
#Funfact
W Japonii jest wiele rodzajów
purin i nie mylcie tego ze smakami!
Yaki Purin (焼きプリン) – oznacza budyń pieczony w piekarniku.
Mushi Purin (蒸しプリン) – to budyń ugotowany w kąpieli parowej, lub w garnku wody.
Purin (プリン) – budyń ścięty przez żelatynę lub agar agar.
Choć każdy z rodzajów ma swoją własną nazwę ludzie zazwyczaj i tak nazywają wszystkie trzy rodzaje po prostu purin.
Produkty: (na 8 porcji)
Karmelowy sos:
2/3 kubka granulowanego cukru (140g)
2 łyżki wody (30ml)
2 łyżki gotującej się wody (30ml)
Budyń:
10g żelatyny (3 łyżeczki)
1/4 kubka wody (60ml)
4 duże żółtka
80g granulowanego cukru
1 i 3/4 kubka mleka (400ml)
1/2 kubka śmietany kremówki (120ml)
2 łyżeczki ekstraktu z wanilii
*przepis wymaga foremek :P
Przygotowanie:
Karmelowy sos:
Do rondelka o grubszym dnie wsypujemy cukier i zalewamy wodą, by większość cukru była połączona w wodą. Podgrzewamy, aż do zagotowania, od czasu, do czasu
mieszając, po czym zmniejszamy ogień, by się lekko pyrkoliło (:P). Czekamy, aż roztwór zmieni kolor na ciemno złoty/brąz i odstawiamy garnek do ostygnięcia. W międzyczasie (natychmiast po odstawieniu) zalewamy karmel gotującą się wodą.
Uwaga bo będzie nieźle buchać parą i pianą.
Uwaga druga, karmelu nie mieszamy łyżką/nożem/czy czymkolwiek. Bierzemy rondel za rączkę i powoli nim obracamy, by sos sam się mieszał, pozwala to zapobiec krystalizowaniu się cukru.
Przygotowane foremki (mogą być miseczki, szklanki, najlepiej jakby: 1) miały gładkie ścianki, wtedy łatwiej będzie wam wyjąć pudding; 2) spód miały bez nóżek, by łatwiej było podgrzać naczynie), moczymy w gorącej wodzie, tak by były ciepłe i rozlewamy sos by zakryć dno.
Rozgrzanie foremek sprawi, że karmel nie zastygnie od razu w formie twardego lizaka.
Budyń:
W małej misce mieszamy żelatynę z 1/4 kubka wody, odstawiamy na 1 minutę, po czym podgrzewamy roztwór, np. w mikrofalówce przez 30-40 sekund.
W dużej misce mieszamy do połączenia się składników i kremowej konsystencji żółtka z cukrem i ekstraktem z wanilii.
W średniej wielkości garnku delikatnie podgrzewamy 200ml mleka (około 1 kubek) na średnim ogniu.
Rozgrzane mleko powoli dodajemy do jajek, mieszając przy tym trzepaczką. Przelewamy wszystko do garnka i stawiamy na średnim ogniu, od czasu do czasu mieszając, by mleko się nie przypaliło.
Gdy na powierzchni zacznie robić się delikatna piana (mleko będzie mieć wtedy jakieś 70 stopni C), dodajemy naszą żelatynę i mieszamy.
Przecedzamy naszą miksturę (
) przez drobne sitko, dolewamy resztę mleka i śmietanę, mieszamy i… prawie gotowe.
Rozlewamy do pojemniczków z karmelem po czym przykrywamy folią spożywczą i wstawiamy do lodówki, by zastygło.
Karmel na dnie zrobi się bardziej rzadki, ponieważ „wciągnie” wilgoć z budyniu, nie przejmujcie się tym.
Purin można przechowywać do 3 dni w lodówce.
Możemy jeść z foremek lub na talerzyku. By wyjąc purin wystarczy wykałaczką oddzielić ściankę foremki od budyniu i wyłożyć na talerz.
#Funfact
Czy wiecie, że w roku 1996 firma Sanrio (ta sama co odpowiada za stworzenie Hello Kitty) stworzyła maskotkę wzorowaną na puddingu?
Nazywa się Pompompurin (Pomupomupurin) i jest to pies rasy Golden Retriever. Urodził się w słoneczny dzień 16 sierpnia. Jego znakiem rozpoznawczym jest ciemnobrązowy beret na głowie.
Filmiki: Przepis na Purin Przepis na Mushi Purin