Rozmowa przy winie i fajce przebiegała w dość miłej atmosferze, to pewnie za sprawą chrapiącego już Grumbliego. - Często tędy podróżujemy - odrzekł Thalgrim na pytanie Singrid - jednak z czystego nieba błyskawice, to dla nas nowość. Miejmy nadzieję, że nie wróży to niczego złego.

Reszta część nocy przebiegła spokojnie. Pomimo częstego wycia wilków, nikt ani nic nie zaatakowało obozu. Rankiem urządziwszy krótkie pożegnanie ze zmarłym Dieterem, spalono jego zwłoki na stosie, by nie raczyły same powstać z martwych. Ogień wzbijał się na kilka metrów, przez co był doskonale widoczny.
Dwójka krasnoludów pożegnała się z grupą, a w zasadzie pożegnał się jedynie młodszy z nich - Thalgrim - Szerokiej drogi i do zobaczenia - rzekł po czym ruszyli w przeciwnym kierunku.
Grupa wjechała w las, a wąska ścieżka którą jechali czasem uniemożliwiała jazdę wierzchem i tylko najmniejsi z podróżnych nie musieli schodzić ze swych wierzchowców. Było już koło południa, niedługo mieli dojechać do celu podróży gdy dojechali do mostu, a w zasadzie tego co po nim zostało. Rwący potok i strome urwisko nie dawało szans na przeprawę z wierzchowcami. Po chwili zastanowienia ich oczom ukazał się młody człowiek - Do Frugelhofen? - zapytał w łamanym staroświatowym - Jestem Michael, zaprowadzę was na około inną ścieżką przez las, ten most będzie wymagał naprawy, ale tym zajmę się dopiero jutro. - powiedział zbierając swoje narzędzia i pakując je do sakwy. Z pewną dozą nadziei patrzył na wolnego wierzchowca, jakiego grupa prowadziła ze sobą.
- Nie ma już długiej drogi, z jeden dzwon będzie i na obiad dotrzemy na miejsce, a co was tu sprowadza ? - zapytał.