Grisza z podejrzliwością przyjął propozycję wieśniaka, chociaż właściwie nie miał wielkiego wyboru. Poszukiwania na własną rękę mogły zająć wiele dni, a ich efekt był niepewny. Tak przynajmniej mieli szansę dotrzeć sprawnie do celu, chociaż ceną za to było ujawnienie miejsca ich pobytu. O ile szczur nie prowadził ich prosto w objęcia bandytów... Na wszelki wypadek szedł przodem, kilkadziesiąt metrów przed wozem, a Dimie kazał trzymać łuk pod ręką. Starał się także ocenić jak często trakt był używany. Liczył na swoje doświadczenie. Chociaż nie wiedział, co ich czeka, to łudził się, że będą...są na to gotowi...