Livia prowadziła starego wojownika przez uliczki miasta, co jakiś czas odwracając się do niego sprawdzając czy nadąża i czy ktoś go nie porwał wciągając w ciemny zaułek.
W końcu dotarli do białych drzwi, oznakowanych specjalnym znakiem.

- Saalam, mądra matko - odwzajemniła uprzejmości powtarzając znaki kobiety a kiedy przeszła do dalszej wypowiedzi zrobiła ręka dodatkowy pokazując ‘strażniczce drzwi’ że nowo przybyli są z ‘branży’.
- Ja i mój ojciec przychodzimy licząc byś pozwoliła nam oddać wyrazy szacunku tobie i córką Ahmada. - Rusanamanka powinna wpuścić ich po znaku złodziejskim wykonanym przez Livie ale na wszelki wypadek odsłoniła niewinnie płaszcz na wysokości pasa by pokazać konspiracyjnie swoją sakiewkę by tamci mieli pewność, że ona i Torstig nie przychodzi z pustymi rękami.