Rudolf zmarszczył brwi. Sytuacja nie szła chyba w dobrą stronę. Przypiął młot do pasa i podszedł do akolity.
- Spokojnie Abelardzie. To z całą pewnością nie są Ci ludzie, których mieliśmy złapać. Nie ma potrzeby, żebyśmy zbytnio się interesowali zawartością ich worków zwłaszcza, że na mój nos, nie ma tam, czego moglibyśmy szukać. Nie potrzebna nam jest tu awantura, bo może spłoszyć innych - szepnął do niego tak cicho, jak się dało. - Daj mi z nimi pogadać. Myślę, że łatwiej mi będzie znaleźć z nimi wspólny język, niż Tobie - wydają się być dość prostymi ludźmi.