Alette po wzięciu jeńca wyrwała mu z rąk comlinka, zaczęła sprawdzać urządzenie, aby znaleźć wskazówki dotyczące osobnika, z którym tak gorączkowo chciał się połączyć schwytany Cereanin.
Comlink wyglądał, jakby niejedno już przeżył z Cereaninem. Był mocno poobijany, dlatego też pewnie nie działał jak należy. Gdy Alette zaczęła przy nim majstrować, nagle z comlinka dobiegł głos:
- Rysteen, co jest grane?
Alette szybko spojrzała na jeńca i dała mu comlink, każąc mu powiedzieć, że wszystko w porządku. Mówiąc to, pogroziła mu swoim sztyletem. (rzut 2 faile)
Cereanin pokręcił z wolna głową, nic nie odpowiadając. Z comlinka ponownie odezwał się głos:
- Rysteen, ty i ten twój grat, a nie comlink. Odpowiesz mi?! Czy mam się tam przejść? Co się tam dzieje?
Nie mając wielkiego wyboru, Alette przystawiła sztylet molekularny do szyi jeńca i zaczęła naciskać. - To twoja ostatnia szansa! - wycedziła przez zęby.
- Wszystko… w porządku… - odparł po chwili. - Już nieważne…
Z comlinka nie od razu dobiegła odpowiedź. Przełożony jeńca odpowiedział poważnie:
- Tattooińskie Szczur Wompy szukają pożywienia. Nie odlatuj na pustynię.
Słowa te w tym kontekście wzbudzały pewne podejrzenia, jednak po nich kontakt się rozłączył.
Poszukiwaczka nie zdejmując noża z szyi, zapytała: - Co te słowa mają znaczyć?
Jednocześnie dała Ordo sygnał, żeby wzmógł czujność i przypilnował wyjścia.
- Obiecasz, że mnie nie zabijesz, siostro? - odparł z problemem Cereanin. Nóż był tak ostry, że zostawił już ślad na jego szyi i pierwsza strużka krwi spłynęła na obojczyk.
Alette widząc, że jej groźby odnoszą skutek, cofnęła sztylet i odpowiedziała trochę łagodniej - Obiecuję.
Mandalorianin odwrócił się w stronę poszukiwaczki -Kłamie. Zabij go, zdradził naszą pozycję. - Wysunął się z pomieszczenia, szukając jakiegoś dobrego miejsca do obserwacji korytarza, potrzebował niezłego stanowiska strzeleckiego, gdy zaczną się problemy.
- To szyfr. Nim mamy się porozumiewać. - Zaczął gorączkowo wyjaśniać, nim Alette zada mu zabójczy cios. - To znaczyło, że zaraz po mnie przyjdą. Jest ich czterech w magazynie. O ile nie przybył już transport. Pokażę wam drogę przez szyb wentylacyjny, prowadzi do do załadowni. Proszę, nie zabijajcie! Tylko tak unikniecie strzelaniny na korytarzu.
Łowca kiwnął głową. - Dobrze. Pamiętaj, że jeśli nas zdradzisz, zginiesz pierwszy. Jeśli nam pomożesz, nic się tobie nie stanie.
- Musimy przejść naprzeciwko, do biura. - Wskazał na ciemne pomieszczenia po przeciwnej stronie, po czym ruszył w tamtym kierunku. Na korytarzu na szczęście nikt się jeszcze nie pojawił.
Alette weszła za Cereaninem do pomieszczenia i zaczęła je oświetlać glowrodem. - Gdzie teraz? - zapytała.
Jeniec skręcił w lewo za szklaną ścianę do drzwi w głębi. Otworzył je ostrożnie i wszedł do środka. Po prawej w ścianie była wielka dziura przez którą przeszedł dalej. Wejście do szybu było po ich lewej, pod sufitem.
Alette uzbroiła się w blaster riffle szturchnęła nim jeńca, aby prowadził dalej.
Mandalorianin ostrożnie ruszył za resztą grupy, rozglądając się, czy ktoś faktycznie zmierzał w ich stronę.
Gdy para Cerean wdrapała się do szybu, Sudodth usłyszał hałas na korytarzu. Ledwo usłyszał zawołanie:
- Rysteen!
- Rysteen! Pamiętaj, że mam cię na muszce! - cicho ostrzegła Alette jeńca, a następnie dyskretnie odłożyła glowroda i uzbroiła się sztylet molekularny.
- Spokojnie, pamiętam - wyszeptał, człapiąc przed siebie. Po długich dwóch minutach przeciskania się przez szyb Alette dotarła do załadowni. Nie było mowy o skradaniu, szyb był otwarty i jedyną drogą wyścia było zeskoczenie trzy metry na dół. Na szczęście jednak nikogo nie wypatrzyła, choć w pomieszczeniu zalegało wiele skrzyń, które ograniczały widoczność. Po prawej zaś widać było wielki tunel prowadzący gdzieś daleko stąd. Wszystko wydawało się wyglądać, jakby wybudowano to setki lat temu.
- No dobra! - rzekła Alette. - Rysteen, skacz, a następnie trochę odejdź! - rozkazała, sama szykując się do skoku, który miał nastąpić po wykonaniu komendy.
Gdy tylko zrobiło się miejsce, również Ordo postanowił wyjść z szybu. Miał nadzieję, że ich przeciwnicy jeszcze nie zorientowali się całkowicie w nowej sytuacji.