Cieszył się, że decyzja Richarda została odroczona. Wierzył.. tak Arcon wierzył głęboko w szlachetność swego patrona. I w jego zdolności do podejmowania właściwych wyborów. Któż jeśli nie La Croix jest w stanie dać przykład innym rodom, by przewartościowali swoje cele? Aby sięgnęli pamięcią do czasów, kiedy ich przodkowie stawiali honor na pierwszym miejscu, a dopiero później dbali o dobra i pomnażanie majątków oraz powiększanie swoich sieci wpływów. Kiedy pragnęli zapisać się w historii czynami, a nie stanem swego bogactwa i splendoru.

Stanął obok Eloiz, gotów chronić ja przed niebezpieczeństwem. Może nie miał imponującej postury, lecz postronni musieli widzieć jego wzrok, który jasno dowodził, że młodzian niechybnie rzuci się do gardła tym, którzy zechcieliby skrzywdzić dziewczynę.

Shagreen przypomniał im o swojej obecności. Denis w żadnej mierze nie czuł się niekomfortowo, mimo bliskości zarażonego śmiertelną chorobą szlachcica. Przeszedł piekło choroby niemal konając na sterowcu. Nieżyjący już doktor wstrzyknął mu sterydy zdobyte przez Richarda na wyspie przemytników. To ocaliło mu życie. Sam też czuł się wtedy jak trędowaty. Podziwiał przywódcę z Andromedy za hart ducha i niezłomność w śmiertelnej chorobie. Bo wiedział z własnego doświadczenia, że piekło przeżywane w umyśle było równie bolesne jak syndromy toczącej ciało zarazy.

- Eliasz dał słowo! Odejdziemy i spróbujemy polepszyć los cierpiących. Wlejemy nadzieję w ich udręczone serca. A później zdobędziemy lekarstwo dla ich okaleczonych ciał - zwrócił się do Walkera. - Zdecyduj czy zechcesz w tym uczestniczyć? Czy nadal liczy się tylko pomsta za krzywdy?