| Kiedy tylko Cecylia pojawiła się na schodach, Baldwina nie mogła oderwać od niej swoich wielkich błękitnych oczu. Kolor jej włosów wydał jej się najwspanialszym kolorem jaki kiedykolwiek widziała. Poczuła się nijako ze swoimi blond loczkami, chociaż przez całe swoje krótkie życie była przekonana, że są piękne. Mężczyźni zawsze zachwycali się jej drobną postacią, sporym jędrnym biustem i twarzą anioła. Od dziecka samym uśmiechem potrafiła sprawić, że wszyscy wokół spełniali jej zachcianki. Teraz patrzyła na Cecylię i zobaczyła w niej konkurentkę. Poczuła drobne ukłucie zazdrości, które jednak szybko zostało stłumione rosnącym podziwem. Wygładziła błękitną spódnicę, poprawiła jasnobrązowy gorset z cieniutkiej skórki i sprawdziła szybko, czy nie ma plam na białej bluzce, starając się nie pamiętać o plamie po szaszłyku, którą jednak uznała za dozwoloną ze względu na okoliczności w jakich powstała. Dokonawszy tych wszystkich niezbędnych czynności i poprawiwszy jeszcze szybko włosy jednym ruchem ręki, uśmiechnęła się szeroko i wyciągając rękę do Cecyli wyrzuciła z siebie:
- Jestem Baldwina. Bardzo miło mi cię poznać. Mam nadzieję, że szybko zostaniemy przyjaciółkami. |