- Gdybym nosił zbroję, albo walczył orężem - powiedział Shayn, oglądając znaleziska - to bym się nawet ucieszył.
Podniósł flakonik z miksturą.
- To się może przydać - stwierdził.
Paladyn zaś zainteresował się zbroją, sprawdzając, czy da się ją założyć.
Zbroja była zdecydowanie fachowej roboty i zdecydowanie lepsza od jego aktualnie noszonego pancerza. Miała niestety tylko jedną, malutką wadę... była w rozmiarze dla krasnoluda. W żaden sposób masywny ludzki rycerz by w nią nie wszedł.
- To chyba trochę za małe - stwierdziła elfka chichocząc pod nosem.
- Ewentualnie dla przyszłych pokoleń - dorzucił zaklinacz rozbawionym tonem.
- Chcesz dzieci w tą puszkę pakować? Które to udźwignie? No chyba, że sugerujesz że każde następne pokolenie będzie coraz niższe. - Zaśmiała się.
- Julius znajdzie sobie odpowiednią księżniczkę i dzieci będą jak dęby - odparł Shayn, z ukosa spoglądając na paladyna. - Już jako mali chłopcy pójdą w ślady ojca i nieduża zbroja będzie jak znalazł.
- Biedne dzieci. - Elfka zachichotała i kątem oka spoglądała na paladyna, czekając na jego reakcję w związku z padającymi żartami.
Rycerz popatrzył jedynie po swoich plotkujących i dowcipkujących towarzyszach, uśmiechając się z lekkim politowaniem.
- No, już tak nie patrz. Sam przyznasz, że miałbyś problem w to wejść - odparła elfka przez śmiech.
- Właściwie...mógłbym odczepić naramienniki i spróbować je dopasować… - Paladyn zaczął kombinować, czy każdy element z osobna da się założyć. Po pewnym czasie zrezygnował. - Eee... to musiała być zbroja dla jakiegoś niezbyt wysokiego krasnoluda. Mam za długie kończyny i zbyt szeroki jestem w ramionach, by to w ogóle dopiąć. - Paladyn odłożył kirys i niepasujące elementy zbroi. - Dla dzieciaków nawet nie odpowiednie by były - mruknął rycerz.