| Wejście do jaskini wyglądało normalnie i naturalnie. Ot zwyczajne wejście to jaskini bądź też ciągu jaskiń.
Na pierwszy rzut oka wyglądało też, że samo wejście nie jest pilnowane. Jednak czujne zmysły Milo pozwoliły mu na odkrycie niewielkiego posterunku strażniczego. Posterunek miał formę małego, w miarę dobrze zamaskowanego szałasu. Jednak sam szałas znajdował się wyraźnie dalej od wejścia do jaskini po prawej stronie.
Łotrzyk wypatrzył dwa stróżujące gobliny. Jednak użycie słowa "stróżujące" było tu mocnym nadużyciem. Jeden z nich drzemał, a drugi zaś zajmował się przygotowywaniem jakiego posiłku. Tak czy inaczej to stanu gotowości i czujności było im daleko.
Przypuszczalnie w takiej sytuacji drużyna gdyby się dobrze postarała to byłaby w stanie przemknąć się do jaskiń całkowicie niezauważona, nie alarmując leniwych i niezbyt rozgarniętych goblinów.
Jednak tu znowu pojawiał się dylemat. Próbować się przemknąć niepostrzeżenie czy też po prostu wyeliminować przeciwników.
W pierwszym przypadku istniało ryzyko pozostawienia za plecami żywych przeciwników. W drugim zaś ryzyko, czy uda się ich wyeliminować po cichu nie alarmując reszty.
Drużyna stanęła więc przed kolejnym trudnym wyborem.
__________________
There can be only One Draugdin!
We're fools to make war on our brothers in arms. |