- Dzięki - sapnął Axim, skinąwszy głową do Sybill. Draśnięciu na ręce nawet nie poświęcił uwagi. Zamiast tego przesunął się jak najbliżej środka sali.

- Raileyn, Randar, Ryfui! Okrężna! - wydarł się żołnierz, próbując uformować okrąg. - Esmond, Pluszek, trzymajcie się w środku! - dodał, ustawiając się plecami do wspomnianych. Następnie zerknął w stronę Walkirii, która ruszyła w stronę grupy zwiadowczej.

- Sybill, poczekaj! Nie przebijesz się sama! - zawołał do kobiety, mając nadzieję, że ta go posłucha. Chociaż Axim nie wiedział, co działo się na tyłach drużyny, był przekonany, że sytuacja wygląda źle na każdym froncie. Jedynym sposobem na sukces w jego mniemaniu było utrzymanie najemników w ryzach.

Żołnierz poprawił uchwyt na mieczu oraz tarczy i przyjął postawę. Adrenalina kopnęła a on wyrywał się do walki. Co prawda widok chodzących truposzy mroził krew w żyłach, jednak nie z takimi paskudztwami przychodziło już im się uporać. Tym razem zamiast szarży przyjął inną taktykę.

- Wszyscy! Uważać na plecy! Trzymać sojuszników po swoich bokach i nie wpuszczać przeciwnika do środka! - zakrzyknął donośnym głosem, tak że wszyscy towarzysze znajdujący się w pobliżu usłyszeli go wyraźnie. Słowa starego żołdaka zdały się dziwnie kojące, jakby zwiększające koncentrację, pozwalając tym samym na lepszą kontrolę otoczenia.

- Za króla i kraj!