Awen spojrzała na Allayna, po czym z głęboki poruszeniem odparła:

-Muszę się przyznać, że przyjmując zlecenie, nie spodziewałam się tak wielkiego dramatu, jaki tu zastaliśmy. Czasem pozostaje tylko modlitwa i nic dziwnego, jeżeli to właśnie w niej mieszkańcy pokładają ostatnią nadzieję.

-Co do naszych towarzyszy – kapłanka westchneła — podejrzewam, że w ich przypadku upartość jest wrodzona i choć nie popieram ich obecnych działań, to już nie raz udowodnili, że można im zaufać.