Para bandytów była jedyną (wątpliwej zesztą jakości) atrakcją, jaką podczas dalszej wędrówki Eliona spotkała na swej drodze. Dokoła nie było żywego ducha, prócz kilkunastu ptaków, które przyglądały się elfce siedząc na gałęziach drzew, oraz samotnego zajączka, który wystawił głowę zza krzewów i uciekł, zanim elfka pomyślała o tym, że przydałoby uzupełnić prowiant i nieco rozszerzyć menu na ewentualną kolację.
Tym razem panujące w lesie cisza i spokój nie kryły żadnych niespodzianek.

* * *

Zmierzchało się już i Eliona powoli zaczęła się rozglądać za miejscem na nocleg. A przy jego wyborze należało również pamiętać o deszczu, jaki zapowiadała Melite.


Gdyby nie Vares, być może nawet by nie zauważyła miejsca, które z pewnością nie było gospodą czy szałasem, ale stwarzało lepszą namiastkę dachu nad głową, niż najlepszy nawet namiot.

Oczywiście pod warunkiem, że nie miało już jakiegoś lokatora.