Działania podjęte przez Loftusa były spóźnione, do tego mogły wywołać pewne komplikacje, o których przy tym zmęczeniu i stresie nie wziął pod uwagę. Do tego ta bestia, było w niej coś przerażającego, szczególnie gdy rzucił się na wiedźmę i ją rozszarpał. Mag potrzebował chwili, aby móc dalej działać, a gdy się otrząsnął to podbiegł w stronę walczących. Ritter wolał zachować ciut większą odległość od wilkołaka, przy okazji liczył, że tym czarem zwiększy szanse Gustwa na uniknięcie losu babci. Tak więc w momencie gdy odległość byłą już wystarczająco, mag sięgnął po otaczający go eter i rzucił czar oszołomienie. W tym miejscu moc była większa, nie tracił więc czasu na splatanie wiatrów magii.
- Stultus aliqua forma potentia animi. –
Oby reszta zdążyła dobiec… A co do Olega, to choć jego działania są skrajnie nieodpowiedzialne, destrukcyjne i zagrażające reszcie oddziału Ostatnich. Zapewne zostanie tym razem przykładnie ukarany, albo doprowadzi do rozłamu oddziału. Ale ogólnie w tym przypadku wyręczył on maga w brudnej robocie. Wiedźmę i tak należało unieszkodliwić, choć warto byłoby najpierw skorzystać z jej usług. Teraz, po pokonaniu wilkołaka musi tylko sprawdzić, czy wiedźma aby na pewno zginęła. Szary strażnik miał jednak nadzieje, że przy tym wszystkim uda się odszukać kapturka. Mógł pomóc dziewczynie i gotów był to uczynić