Informacje, czy też raczej plotki na temat Yarry nie były zbyt ciekawe, ale przecież gdyby to był łatwy kawałek chleba, to by nie dostali pięciu tysiaków do podziału. Ivor nie zamierzał martwić się na zapas, bo z doświadczenia wiedział, że co ma być, to i tak będzie. Za to na słowa karczmarza odnośnie alkoholu uśmiechnął się szeroko.
- To wezmę te cztery - wysupłał z sakiewki osiem złotych monet i przesunął po blacie w stronę Nosacza.

Na mieście wiele się nie dowiedzieli, ale przynajmniej zobaczyli statek, którym przyjdzie im wypłynąć i łajba zrobiła na tropicielu dobre wrażenie. Nie dostaną byle czego, a to się chwaliło. Poza tym, skoro Terhoven chciał, by przedarli się do Dyveken, nie mógł im oferować byle złomu. W karczmie w końcu poznali Vitringa i szyper zrobił na Ivorze dobre wrażenie. Był energiczny, bezpośredni i z pewnością znał się na walce, a skoro wyprawa nie miała być "majówką", to każde dodatkowe zbrojne ramię może się przydać.

- Jestem Ivor, najemnik i strzelec wyborowy. Możesz liczyć na mój łuk i umiejętności łowieckie - przedstawił się po Baileyu i Corbeanie. Nie miał żadnych dodatkowych pytań, więc popijając wino przysłuchiwał się, co Vitring będzie miał do powiedzenia odnośnie tych zadanych przez półelfa. W międzyczasie rzucił tylko do Baileya - Możesz na mnie liczyć, trzeba przepuścić trochę grosza w "Rumaku". Na rzece i tak nam się pieniądze nie przydadzą.

Po załatwieniu spraw z Vitringiem, miał zamiar udać się z załogą do lepszej z karczm Brezy i tam spędzić większość wieczoru. Kto wie, może nawet uda mu się spędzić nockę z jakąś chętną niewiastą, bo wciąż nie wiedział, czy Evelin jest zainteresowana jego propozycją.