Harald słuchał z uwagą słów Olgierda. Przypasowywał do siebie kolejne elementy układanki, ale wiedział, że brakuje ich zbyt wiele, by mieć cały obraz przed sobą. Wbrew nadziejom Ola, martwił się. Strata pięćdziesięciu wojowników Zakonu wydawała mu się wystarczająco poważna, by budzić niepokój. Poszedł za swoim rozmówcą i nalał sobie wody do kubka.

- Wykrwawiacie się. Jak tak dalej pójdzie, nie zostanie tu nikt do obrony zamku czy miasteczka i ich mieszkańców. Może i mamy do czynienia z nietypowym czy potężnym czarownikiem, ale jeśli go ubijemy, nie będzie miał kto kontrolować umarłych. Myśleliście już o takim ataku? Szukaliście sprawcy tego zła?

* * *

Chwilę później rycerz był znów przy kapłance.

- Trzeba ci czegoś, wielebna?