Bert potrafił ukrywać się wystarczająco dobrze, by z pomocą lunety dostrzec nie tylko kilka miejsc, przez które można się było dostać niepostrzeżenie do miasteczka (oczywiście pojedynczo, ostrożnie i po zmroku. I na pewno nie ze zwierzętami jucznymi), ale i zobaczyć, że w samym miasteczku mało kto został. Większość mieszkańców pewnie dawno uciekła do Meissen albo nawet dalej, a zostały może dwa tuziny ludzi.
Kierując lunetę na karawanę uśmiechnął się. "Ważna persona" to wysoki Graniczny, który jechał konno obok karawany. Bert, gdy zobaczył w jaki sposób ów człowiek "zagania" karawanę do miasta i pilnuje, by żadna beczka nie "zaginęła", skojarzył fakty. Znał ten typ. Kwatermistrz. Jako że sam miał do czynienia z tym zawodem i pamiętając docierające plotki był nawet w stanie zidentyfikować go.
Nestereve de Lange. Główny szabrownik Wernicky'ego. Podobno miał doglądać wywozu srebra z Meissen, ale niedawno sam Bert i inni Ostatni popsuli mu plany i jak widać zajął się magazynami sławnych południowych winnic w Heisenbergu.

***

Galeb nie potrafił się skradać. Na szczęście tutaj nie było to potrzebne. W środku nie było nikogo. Kilkanaście chat, z których kilka mogłoby dać schronienie na noc, porozbijane meble, dziurawa łódka przy brzegu. Brak trupów. Zapewne była to jedna z wiosek, opuszczonych przez większość mieszkańców (uchodźcy, którzy przybyli do Meissen skądś musieli się wziąć) i splądrowanych później przez granicznych. Niemniej istniała szansa, że da się tu coś znaleźć, choć raczej nie zapasy żywności, a rzut oka na łódkę pozwolił ocenić, że dałoby się ją naprawić, gdyby chcieli przeprawić się na południowy brzeg.