Słowa Silvary nie mogły pozostać bez reakcji kapłana, który pozostając dotąd w cieniu, postanowił zareagować.

- Na Silvanusa! Z ogromnym trudem i wewnętrznym cierpieniem jestem w stanie znieść gadulstwo Kła, pogodzę się nawet z błazenadą Daykyna, ale pazerności i braku litości wobec bezbronnych nie jestem w stanie zaakceptować! – odparł oburzony Riwelen.

- Co za ironia, podobno otwierasz każdy zamek a sama tkwisz w kajdanach swojej próżności i jesteś niewolnikiem swojej własnej pychy. Wielka mi arystokratka! Na szlachectwo trzeba sobie zasłużyć, nie wykupisz go złotem.

Rwielen podszedł bliżej krat i zwrócił się do więźniów:

- Bez obaw, pomożemy wam – po czym skierował swoje słowa ponownie do Silvary i pozostałych.

– Jeżeli nie otworzysz tego zamka, sam to zrobię. Ma ktoś łom?