Ściskając w dłoniach miecz i zdartą tarczę, gęsto splamione krzepnącą posoką niczym pędzel i paleta, rozejrzał się wokół.

Sytuacja w holu wejściowy powoli się stabilizowała. Axim nie kontrolował walki na zewnątrz, ale poza smokiem, przed którym mogli spróbować się schować w zamku, nie zwrócił jeszcze uwagi na innych przeciwników.

Jego ukochana Sybill wybiegła na zewnątrz, ale Jarnar był przekonany, że przy takich gabarytach nic jej nie groziło.

- Draug, do mnie! - zakrzyknął na łotrzyka krzątającego się nieopodal. - Rozrzuć pajączki na początku tamtego korytarza - rozkazał podwładnemu, wskazując mu miejsce, gdzie przed chwilą alchemik rzucił bombą. - To powinno ich chwilowo zatrzymać.

- Zgotuję im nieprzyjemne powitanie - odparł mu Draug, szczerząc się przy tym paskudnie.

Axim następnie spojrzał na Balkazara, który zmasakrował swoich przeciwników. Wyglądał na wyczerpanego i potrzebował chwili oddechu.

- Utrzymajcie hol i uważajcie na pułapkę Drauga. Radzę wam nie wchodzić w te kolce - odezwał się głośniej, tak, żeby wszyscy wokół go usłyszeli. - Pójdę zaciągnąć resztę do środka - dodał, po czym żwawo ruszył w stronę wrót.

Sybill zmagała się z jednym jeźdźcem, podobnie jak drowka Laerune. Przez most z kolei przemykali Grzmot i inni a gdzieś z tyłu wiła się sylwetka smoka.

Musieli jak najszybciej udrożnić most i schować się za mury zanim smok wzbije się w powietrze i ruszy w ich stronę.

- Nie ociągać się! - zawołał, biegnąc na jeźdźca przy drowce.