| I po potyczce, trzy trupy przerośniętych owadów leżały koło kraty. Bohaterowie mogli się domyślić czemu krata była szczelnie zasłonięta. Czwarty najmniejszy szerszeń bzyczał głośno koło swojego nowego przyjaciela kapłana.
Silvara zainteresowała się drzwiami, te na północy z groźną krasnoludzką twarzą. Ciała i krótkie dochodzenie nasunęły jeden wniosek. DRZWI były PUŁAPKĄ!
Szkielety były szczątkami orków, musieli zginąć dawno temu. Nadal wisiały na nich zardzewiałe pozostałości kolczugi noszące ślady gorąca i ognia. Zardzewiałe głowia toporów leżą w pobliżu ciał, jednak po styliskach nie ma ani śladu. Gucio kapłana był niechętny do podlatywania w tamte rejony więc zapewne pułapka nadal była aktywna.
Drzwi po drugiej stronie pomieszczenia były zamknięte, patrząc przez dziurkę od klucza można było zobaczyć, że od drugiej strony jest w nie włożony klucz. Być może o czymś to świadczyło. |