- Tylko uważajcie na siebie! - Lora nie kryła obawy, ściskając Liwie i Kondrata na pożegnanie.
- Pan też. - Wolkenowi też się dostało, bo tak głupio było tylko tamtą dwójkę a ignorować trzeciego towarzysza. Kiedy wyruszyli medyczka nie nie mogła przestać się obawiać o ich bezpieczeństwo. Źle spała trudno było powiedzieć czy przez czerwoną poświatę księżyca wdzierającą się przez okienko do ‘celi’ czy z nerwów.
Następnego dnia ponaglała nowicjuszy na wozie niczym prawdziwa błękitno-krwista wiecznie niezadowolona szlachcianka.
- W takim tempie zajedziemy zaledwie do Ravenstein!
- Nie umiecie trochę sprawniej z tym wozem?
- Nie, nie zatrzymamy się na obiad oni na nas czekają, Jedziemy!
I inne podobne, pasywno-agresywne rozkazy i komentarze.

W Klepzig jak tylko weszła do gospody od razu zapytała o trójkę podróżnych.