Riwelen przemilczał komentarz Daykyna dotyczący ich nowego przyjaciela. W obecnej sytuacji, za wszelką cenę próbował uniknąć jakichkolwiek rozmów, zwłaszcza z zaklinaczem. Ostrożności nigdy za wiele a biorąc pod uwagę poprzednie wydarzenia, kapłan musiał bardziej niż kiedykolwiek kontrolować swoje reakcje.

Było mu obojętne, które przejście sprawdzą w pierwszej kolejności. Jednak żeby ponownie uniknąć konfrontacji, podszedł jedynie do zaklinacza i zaaprobował jego pomysł skinieniem głowy.

- Znam twój sekret - szepnął mu do ucha Daykyn. Na tyle cicho, że tylko kapłan mógł to usłyszeć.

Słowa wypowiedziane przez zaklinacza, dźwięczały kapłanowi w uszach i przygniatały tak, że nie byłw stanie zrobić kroku. Ogarnął go paniczny strach. W jego myślach pojawiały się pytania ‘Jak? Kiedy?’. Dopiero po dłuższej chwili, zebrał się na odwagę i wyszeptał:

- Nie wiem o czym mówisz, poza tym to nie pora na twoje głupie żarty.

Daykyn jednak udał, że nie słyszy.

Milczenie tylko pogłębiło niepokój Riwelena. To faktycznie nie był odpowiedni moment na tego typu rozmowy. Jednak za wszelką cenę musiał się przekonać ile Daykyn wie i czy to nie jest jego kolejny wybryk.