[DnD 5e]Spadkobiercy: Kuźnia gniewu - Strona 9

Obca · 08-02-2019, 11:46

Kiedy Silvara się przebudziła, stwierdziła że jej towarzysze nie zabrali jej cennych przedmiotów. No i udało jej się przeżyć mimo przymusowej drzemki.

Z której dobrze że kieł ja wybudził, bo jej towarzysze jeszcze długo szukali by bezskutecznie tego tajemnego przejścia. Diablicy zajęło to chwilę.

Było ukryte jak te wcześniejsze znalezione przez Riwelena być może stanowiły parę albo taki styl był stosowany w całej twierdzy.

Kolejna chwila do podjęcia decyzji czy wrócić się do sali z pułapką, która omal nie upiekła złodziejki i schodzić w dół. Czy zbadać resztę górnego poziomu.

**Kerm** · 08-02-2019, 13:04

A jednak okazało się, że jest przejście, tyle tylko, że ukryte na tyle sprytnie, że tylko sprytne oczy złodziejki zdołały je wypatrzyć.
Przejście sugerowało kolejne możliwości, kolejną drogę, jaką można było ruszyć, kolejne obszary do odkrycia. Od przybytku głowa, ponoć, nie boli, w tym jednak przypadku była to pewna komplikacja...

- Sprawdźmy najpierw to przejście, które odkrył Riwelen - zaproponował Daykyn. - Potem wrócimy tutaj. A jeśli będziemy mieć za mało złota w kieszeniach, to zejdziemy niżej. Może nie będzie tam więcej pobratymców naszego przyjaciela, Gucia - dodał.

Jessica Hyde · 10-02-2019, 13:21

Riwelen przemilczał komentarz Daykyna dotyczący ich nowego przyjaciela. W obecnej sytuacji, za wszelką cenę próbował uniknąć jakichkolwiek rozmów, zwłaszcza z zaklinaczem. Ostrożności nigdy za wiele a biorąc pod uwagę poprzednie wydarzenia, kapłan musiał bardziej niż kiedykolwiek kontrolować swoje reakcje.

Było mu obojętne, które przejście sprawdzą w pierwszej kolejności. Jednak żeby ponownie uniknąć konfrontacji, podszedł jedynie do zaklinacza i zaaprobował jego pomysł skinieniem głowy.

- Znam twój sekret - szepnął mu do ucha Daykyn. Na tyle cicho, że tylko kapłan mógł to usłyszeć.

Słowa wypowiedziane przez zaklinacza, dźwięczały kapłanowi w uszach i przygniatały tak, że nie byłw stanie zrobić kroku. Ogarnął go paniczny strach. W jego myślach pojawiały się pytania ‘Jak? Kiedy?’. Dopiero po dłuższej chwili, zebrał się na odwagę i wyszeptał:

- Nie wiem o czym mówisz, poza tym to nie pora na twoje głupie żarty.

Daykyn jednak udał, że nie słyszy.

Milczenie tylko pogłębiło niepokój Riwelena. To faktycznie nie był odpowiedni moment na tego typu rozmowy. Jednak za wszelką cenę musiał się przekonać ile Daykyn wie i czy to nie jest jego kolejny wybryk.

Rot · 12-02-2019, 16:29

Silvara spojrzała na szlachcica i przemyślała szybko podaną opcje i... W sumie na początku trasy znalazła kupę klejnotów, a im dalej szła tym więcej jakiś wielkich wściekłych os, orków i paskudnych pułapek. Chyba dobrze będzie się cofnąć.
-No to idziemy. - powiedział krótko ruszając w drogę.

Obca · 12-02-2019, 18:14

Bohaterowie wrócili do głównej sali, nadal nie było nic poza pozostawionymi łupami. Silvara i Kieł szli przodem zostawiając Daykyna i Riwelena ich "knowaniom" parę kroków z tyłu,
Przejście które wcześniej znalazł kapłan było bezpieczne, diablica sprawdziła je parę razy. Ostatnie przypadki mówiły jej że zrobiła się ciut niezdarna i nieostrożna.
Korytarz wił się kawałek ale był też czysty i zakończony ścianą z tej strony łatwiej było znaleźć uchwyt odsuwający sztuczną ścianę.
Kieł wyszedł pierwszy by zobaczyć,... znajome spalone pomieszczenie z ciałami martwych orczyc.

Silvara naniosła poprawki na prowizoryczną mapę:

**Kerm** · 13-02-2019, 12:00

Okrężna droga do celu...
Daykyn spojrzał na leżące ciała.

- Chyba mamy nieco mniej dróg do wyboru - powiedział. - Proponowałbym zejść na dół. Mam niejasne wrażenie, że na niższych poziomach może być mniej orków i więcej ciekawych rzeczy do znalezienia niż na tym.

Spojrzał na pozostałych, oczekując na ich decyzję.

shewa92 · 14-02-2019, 09:44

Kieł przez chwilę analizował sytuację. Trafili tu jako wyprawa grabieżcza. Mieli za zadanie wyciągnąć stąd tyle złota ile dadzą radę. Pojawiały się tylko wątpliwości jak dużo go zostało, skoro orkowie postanowili tu zamieszkać? Kot miał doświadczenia z orkami i wiedział, że jeśli zostały tu jakieś kosztowności to tylko takie, do których nie udało się im dotrzeć. Rozsądnym założeniem wydawało się, że jeśli obecnym gospodarzom udało się cokolwiek tu znaleźć to przywłaszczyli to dla siebie. Czy był zatem sens unikać ich? Być może otwarta konfrontacja była ich jedyną szansą na odzyskanie chociaż części bogactw? To i inne pytania zaprzątało głowę dowódcy wyprawy. Po namyśle postanowił podzielić się częścią spostrzeżeń z grupą.

-Nie wiem czy to dobry pomysł. Na dole też może być ich sporo i będzie istniało ryzyko, że zajdą nas z dwóch stron. Dodatkowo, żeby wynieść stąd potencjalne skarby będziemy musieli przebić się znów na górę, chyba że uda nam się natrafić na któreś z pozostałych wejść. Nie podoba mi się myśl zostawiania wrogów za plecami. Dodatkowo istnieje szansa, że na tym poziomie również znajdziemy coś cennego. Przykładem może być zawartość szkatuły, którą Lady tak skrzętnie przed nami ukrywa. Głosujmy. Jestem za sprawdzeniem najpierw tego poziomu. - spojrzał pytająco na Silvarę i Riwelena.

Rot · 14-02-2019, 10:32

Silvarze opadła szczęka. No nie da się tego opisać inaczej. Przez dłuższą chwilę patrzyła na kota. Myśląc co powiedzieć. No kiedy on ją wyczaił. No jak? No jak? No jak do cholery jak?! I tak… Cóż… Przyjdzie jej się podzielić pięknym łupem z cała tą zbieraniną. No dobra, niech straci. Głupi kot.. No ale sama z siebie nie kontynuowała tematu szkatułki. No bo może zapomną? Wróciła do tematu wyprawy.
-Jestem za tym by sprawdzić wszystko metodycznie i iść po kolei. Nic nie opuszczać dopóki wystarczy nam sił. Tak łatwiej będzie znaleźć punt w którym jeśli będziemy musieli przerwać poszukiwania móc je potem bez problemu wznowić.

Jessica Hyde · 18-02-2019, 20:47

Riwelen najchętniej poszedłby tam, gdzie nie pójdą pozostali. Niestety... był skazany na przebywanie w ich towarzystwie. Gdy reszta zastanawiała się, dokąd iść, kapłan prowadził swój wewnętrzny dialog, analizując, z kim powinien iść...

'Propozycja zejścia w dół bardziej do mnie przemawia, jednak poparcie pomysłu Daykyna może doprowadzić do rozdzielenia grupy, a wtedy... wtedy ja zostanę sam na sam z zaklinaczem. A jeżeli on faktycznie zna całą prawdę?! A co, jeśli to tylko kolejna sztuczka, blef? Może mnie sprowokować i sam niepotrzebnie wyznam prawdę... Na Silvanusa! To grozi KATASTROFĄ!'

Decyzja została podjęta.

- Uważam, że powinniśmy dokończyć przeszukiwanie tego poziomu – odparł, nie okazując emocji.

Obca · 20-02-2019, 20:46

Bohaterowie wrócili do pomieszczenia ze skarbami i przeszli do korytarza na północy ten miał dwa pomieszczenia po bliżej po ich prawej stronie i prawdopodobnie po lewej mógł być jeszcze jeden albo i dwa. Trudno było powiedzieć korytarz zakręcał i rozdzielał się.
W sali po lewej słychać ciche odgłosy krzątania się po pomieszczeni.

08-02-2019, 11:46	#81
Obca Reputacja: 1	Kiedy Silvara się przebudziła, stwierdziła że jej towarzysze nie zabrali jej cennych przedmiotów. No i udało jej się przeżyć mimo przymusowej drzemki. Z której dobrze że kieł ja wybudził, bo jej towarzysze jeszcze długo szukali by bezskutecznie tego tajemnego przejścia. Diablicy zajęło to chwilę. Było ukryte jak te wcześniejsze znalezione przez Riwelena być może stanowiły parę albo taki styl był stosowany w całej twierdzy. Kolejna chwila do podjęcia decyzji czy wrócić się do sali z pułapką, która omal nie upiekła złodziejki i schodzić w dół. Czy zbadać resztę górnego poziomu.

08-02-2019, 13:04	#82
Kerm Administrator Reputacja: 1	A jednak okazało się, że jest przejście, tyle tylko, że ukryte na tyle sprytnie, że tylko sprytne oczy złodziejki zdołały je wypatrzyć. Przejście sugerowało kolejne możliwości, kolejną drogę, jaką można było ruszyć, kolejne obszary do odkrycia. Od przybytku głowa, ponoć, nie boli, w tym jednak przypadku była to pewna komplikacja... - Sprawdźmy najpierw to przejście, które odkrył Riwelen - zaproponował Daykyn. - Potem wrócimy tutaj. A jeśli będziemy mieć za mało złota w kieszeniach, to zejdziemy niżej. Może nie będzie tam więcej pobratymców naszego przyjaciela, Gucia - dodał.

10-02-2019, 13:21	#83
Jessica Hyde Reputacja: 1	Riwelen przemilczał komentarz Daykyna dotyczący ich nowego przyjaciela. W obecnej sytuacji, za wszelką cenę próbował uniknąć jakichkolwiek rozmów, zwłaszcza z zaklinaczem. Ostrożności nigdy za wiele a biorąc pod uwagę poprzednie wydarzenia, kapłan musiał bardziej niż kiedykolwiek kontrolować swoje reakcje. Było mu obojętne, które przejście sprawdzą w pierwszej kolejności. Jednak żeby ponownie uniknąć konfrontacji, podszedł jedynie do zaklinacza i zaaprobował jego pomysł skinieniem głowy. - Znam twój sekret - szepnął mu do ucha Daykyn. Na tyle cicho, że tylko kapłan mógł to usłyszeć. Słowa wypowiedziane przez zaklinacza, dźwięczały kapłanowi w uszach i przygniatały tak, że nie byłw stanie zrobić kroku. Ogarnął go paniczny strach. W jego myślach pojawiały się pytania ‘Jak? Kiedy?’. Dopiero po dłuższej chwili, zebrał się na odwagę i wyszeptał: - Nie wiem o czym mówisz, poza tym to nie pora na twoje głupie żarty. Daykyn jednak udał, że nie słyszy. Milczenie tylko pogłębiło niepokój Riwelena. To faktycznie nie był odpowiedni moment na tego typu rozmowy. Jednak za wszelką cenę musiał się przekonać ile Daykyn wie i czy to nie jest jego kolejny wybryk.

12-02-2019, 18:14	#85
Obca Reputacja: 1	Bohaterowie wrócili do głównej sali, nadal nie było nic poza pozostawionymi łupami. Silvara i Kieł szli przodem zostawiając Daykyna i Riwelena ich "knowaniom" parę kroków z tyłu, Przejście które wcześniej znalazł kapłan było bezpieczne, diablica sprawdziła je parę razy. Ostatnie przypadki mówiły jej że zrobiła się ciut niezdarna i nieostrożna. Korytarz wił się kawałek ale był też czysty i zakończony ścianą z tej strony łatwiej było znaleźć uchwyt odsuwający sztuczną ścianę. Kieł wyszedł pierwszy by zobaczyć,... znajome spalone pomieszczenie z ciałami martwych orczyc. Silvara naniosła poprawki na prowizoryczną mapę:

13-02-2019, 12:00	#86
Kerm Administrator Reputacja: 1	Okrężna droga do celu... Daykyn spojrzał na leżące ciała. - Chyba mamy nieco mniej dróg do wyboru - powiedział. - Proponowałbym zejść na dół. Mam niejasne wrażenie, że na niższych poziomach może być mniej orków i więcej ciekawych rzeczy do znalezienia niż na tym. Spojrzał na pozostałych, oczekując na ich decyzję.

12-02-2019, 16:29	#84
Rot Reputacja: 1	Silvara spojrzała na szlachcica i przemyślała szybko podaną opcje i... W sumie na początku trasy znalazła kupę klejnotów, a im dalej szła tym więcej jakiś wielkich wściekłych os, orków i paskudnych pułapek. Chyba dobrze będzie się cofnąć. -No to idziemy. - powiedział krótko ruszając w drogę.

14-02-2019, 09:44	#87
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	Kieł przez chwilę analizował sytuację. Trafili tu jako wyprawa grabieżcza. Mieli za zadanie wyciągnąć stąd tyle złota ile dadzą radę. Pojawiały się tylko wątpliwości jak dużo go zostało, skoro orkowie postanowili tu zamieszkać? Kot miał doświadczenia z orkami i wiedział, że jeśli zostały tu jakieś kosztowności to tylko takie, do których nie udało się im dotrzeć. Rozsądnym założeniem wydawało się, że jeśli obecnym gospodarzom udało się cokolwiek tu znaleźć to przywłaszczyli to dla siebie. Czy był zatem sens unikać ich? Być może otwarta konfrontacja była ich jedyną szansą na odzyskanie chociaż części bogactw? To i inne pytania zaprzątało głowę dowódcy wyprawy. Po namyśle postanowił podzielić się częścią spostrzeżeń z grupą. -Nie wiem czy to dobry pomysł. Na dole też może być ich sporo i będzie istniało ryzyko, że zajdą nas z dwóch stron. Dodatkowo, żeby wynieść stąd potencjalne skarby będziemy musieli przebić się znów na górę, chyba że uda nam się natrafić na któreś z pozostałych wejść. Nie podoba mi się myśl zostawiania wrogów za plecami. Dodatkowo istnieje szansa, że na tym poziomie również znajdziemy coś cennego. Przykładem może być zawartość szkatuły, którą Lady tak skrzętnie przed nami ukrywa. Głosujmy. Jestem za sprawdzeniem najpierw tego poziomu. - spojrzał pytająco na Silvarę i Riwelena.

14-02-2019, 10:32	#88
Rot Reputacja: 1	Silvarze opadła szczęka. No nie da się tego opisać inaczej. Przez dłuższą chwilę patrzyła na kota. Myśląc co powiedzieć. No kiedy on ją wyczaił. No jak? No jak? No jak do cholery jak?! I tak… Cóż… Przyjdzie jej się podzielić pięknym łupem z cała tą zbieraniną. No dobra, niech straci. Głupi kot.. No ale sama z siebie nie kontynuowała tematu szkatułki. No bo może zapomną? Wróciła do tematu wyprawy. -Jestem za tym by sprawdzić wszystko metodycznie i iść po kolei. Nic nie opuszczać dopóki wystarczy nam sił. Tak łatwiej będzie znaleźć punt w którym jeśli będziemy musieli przerwać poszukiwania móc je potem bez problemu wznowić.

18-02-2019, 20:47	#89
Jessica Hyde Reputacja: 1	Riwelen najchętniej poszedłby tam, gdzie nie pójdą pozostali. Niestety... był skazany na przebywanie w ich towarzystwie. Gdy reszta zastanawiała się, dokąd iść, kapłan prowadził swój wewnętrzny dialog, analizując, z kim powinien iść... 'Propozycja zejścia w dół bardziej do mnie przemawia, jednak poparcie pomysłu Daykyna może doprowadzić do rozdzielenia grupy, a wtedy... wtedy ja zostanę sam na sam z zaklinaczem. A jeżeli on faktycznie zna całą prawdę?! A co, jeśli to tylko kolejna sztuczka, blef? Może mnie sprowokować i sam niepotrzebnie wyznam prawdę... Na Silvanusa! To grozi KATASTROFĄ!' Decyzja została podjęta. - Uważam, że powinniśmy dokończyć przeszukiwanie tego poziomu – odparł, nie okazując emocji.

20-02-2019, 20:46	#90
Obca Reputacja: 1	Bohaterowie wrócili do pomieszczenia ze skarbami i przeszli do korytarza na północy ten miał dwa pomieszczenia po bliżej po ich prawej stronie i prawdopodobnie po lewej mógł być jeszcze jeden albo i dwa. Trudno było powiedzieć korytarz zakręcał i rozdzielał się. W sali po lewej słychać ciche odgłosy krzątania się po pomieszczeni.