Podczas drogi, pogoda zdecydowanie im nie sprzyjała. Ponury deszcz jedynie potęgował ich ponury nastrój. W łożyli w pościg tyle wysiłku a w efekcie uzyskali świadomość kolejnej porażki. Sytuacja była trudna dla wszystkich niesłychanie frustrująca. Gdyby nie obecność Lory, Liwia już dawno straciłaby zapał.

Gdy dotarli do zajazdu, Liwia poczuła ulgę. Jej myśli nadal krążyły wokół minionych wydarzeń. Była zbyt zmęczona, by myśleć o czymkolwiek innym. Bez słowa zgodziła się zaopiekować wierzchowcami. Jedynie uśmiechnęła się do siostry, dziękując za wsparcie.