Już po kilku metrach
Brooke poczuła, że ciało robi się oporne. Zamarzała. Skupiła się na celu i pełzała po śniegu, czując jak traci krople siebie zmieniają się w kryształki lodu. Jeszcze 5 metrów, jeszcze 3… nie czuła ciała. 2 metry. Metr. Obmyła stopy policjanta przy samochodzie nie mając siły by go ominąć łukiem. Służbowe buty gliniarza pokryły się szronem.
Brooke musi użyć Fuksa, by użyć mocy w tych warunkach.
Tommy skupił się, ale radiowóz tylko lekko się zakołysał. Nie tędy droga. Wytworzył dwa ruchome pasma asfaltu rozkładając masę samochodu. Inaczej cała siłę by zmarnował, starając się nie dopuścić do pokruszenia asfaltu pod ciężarem wozu. Zadziałało. Powoli radiowóz zaczął się przesuwać. Przez chwilę nikt nie zwrócił na to uwagi, a końcu rozglądający się gliniarz zauważył sunący radiowóz.
- Stary, nie zaciągnąłeś hamulca - krzyknął biegnąc do samochodu. Szperający w wozie Romanowa wychylił się i odparł:
- Zaciągnąłem… - i urwał widząc to co kolega. Ten tymczasem doskoczył do wozu i wsiadł. Jakież było jego zdziwienie, gdy zobaczył, że ręczny jest w najlepszym porządku…
Franko w milczeniu obserwował pogoń policjanta za samochodem.