| Od blisko kwadransa siedzieli w zacisznej kafejce sącząc kawę. Barista nie wychylał się zza baru, więc nie mieli okazji przekonać się o ewentualnych walorach jego aparycji. Obsługiwała ich za to młoda zgrabna dziewczyna, która z pewnością musiała tutaj dorabiać w przerwie między zajęciami. W pomieszczeniu unosił się zapach wanilii, a dzienne światło, które wpadało przez niewielkie okienka nadawało pomieszczeniu bardzo przytulnego klimatu.
Przeglądali informacje dostarczone im przez akademickiego wykładowcę. Co jakiś czas sprawdzali interesujące ich wiadomości w swych telefonach w necie. Posługiwali się językiem migowym, nie przeszkadzając sobie w pracy, pokazując co jakiś czas, znalezione ciekawostki. Musieli mocno zagłębić się w dzieje markiza, aby doszukać się szczegółów na temat jego prywatnej historii. Nawet internet, wielka encyklopedia dzisiejszej wiedzy, okazał się nie czuły na losy tego człowieka.
Więcej informacji oczywiście mogli znaleźć na temat jego domniemanej córki z nieślubnego łoża. Słynna feministka Olimpia de Gouges znalazła uznanie dzięki swoim wystąpieniom i Deklaracji Praw Kobiet i Obywatelki z 1791 roku. To wydarzenie było bliskie już dacie, która ich interesowała. Dowiedzieli się też, że miejscem, które może być istotne jest Montauban, tam urodziła się i mieszkała francuska abolicjonistka. I tak po nitce do kłębka zaczęli zagłębiać się w historię Oksytanii. To urokliwe miejsce na południu Francji sprawiło, że Wiktor przez chwilę pomyślał o wakacjach, które odkładał od tak dawna. Kątem oka obserwując zajętą wyszukiwaniem informacji Idę wyobraził sobie ją w stroju kąpielowym, sączącą drinka i korzystającą z uroków słonecznej pogody. Uśmiechnął się do grzesznych myśli, w których była cała jego.
W końcu uznał, że milczenie stało się nieznośne, chciał dowiedzieć się coś więcej o pięknej partnerce.
- Powiedz mi Ida, czemu z nikim się nie spotykasz? - zaczął niepewnie, mając nadzieję, że niczym jej nie urazi. |