- Ja na dziś już mam trochę wizyt poplanowanych. Przejdę się po cmentarzach poszukać, czy wśród świeżych ciał Katriny nie będzie. Ta targ koński udam się jeszcze, zgodnie z sugestią inkwiztora Sigmara. Mogę chodzić sam. Mnie, słudze Grimnira, nie strach po mieście chodzić - pokiwał z zamyśleniem głową. - Ale juści, że w tym czasie moglibyście te pozostałe tropy spróbować chwycić. Wieczorem omówilibyśmy co kto znalazł.
Zamyślił się.
- Teraz tak sobie pomyślałem. Może to bez związku. Ale Celestium coś o tych księżycach musiał wiedzieć. Rzucił się w parszywą pogodę przez las nocą. Bez ochrony. A wszyscy mówią, że pierwszy raz z czymś takim się zetknęli i nigdzie o tym nikt nie pisał. Przecie, gdyby on tylko takie zjawisko bez żadnej wiedzy zobaczył, rzuciłby się jak szaleniec w noc? Nie wydaje mi się. Zresztą, może go i co ubiło po drodze, bo to wiadomo, czy dotarł do Altdorfu?

Natomiast gdy znalazł się na osobności z Peterem, zwrócił się szeptem do niego.
- Nadejście Sigmara zwiastowała kometa z podwójnym warkoczem. A co, jeżeli trzy księżyce zwiastują nadejście jakiegoś boga chaosu? Może to nie przypadek, że ginie nic nie znaczący naszyjnik i pojawia się trzeci księżyc? Może informacje, których szukamy, są zawarte w księgach kultystów i dlatego nikt nic na ten temat nie wie?