Od pewnego czasu wydawnictwo FoxGames rozwija szeroki wachlarz komiksów paragrafowych. Wśród dotychczas wydanych tytułów znajduje się sympatyczne fantasy, rzecz o superbohaterach czy śledztwo Sherlocka Holmesa. Ja chwyciłem za publikację reklamowaną jako nieco trudniejszą od reszty. ,,Porwanie” to historia mężczyzny, który przybywa do opuszczonego domu, gdzie rzekomo ma przebywać jego porwana córka. W międzyczasie dowiaduje się o mrocznej przeszłości tego miejsca i zwyczajnie próbuje przeżyć. W grze próbuje bowiem nas zabić dosłownie wszystko: nawiedzeni kultyści lub same elementy domu, ożywające w najmniej spodziewanym momencie.
Grę rozpoczynamy od karty postaci, która jak można się domyślać, jest wybitnie prosta. Trzy cechy, ekwipunek (również z trzema slotami), zdrowie - to rzeczy, jakich musimy być świadomi od samego początku. W późniejszej rozgrywce mechanika zakłada jeszcze jeden aspekt. Jest to czas, oznaczony symbolami klepsydry. W zależności jak długo zabawimy w jednym miejscu, gra może się nieco zmienić, a konkretne sytuacje będą wyglądać inaczej. To mały, całkiem ciekawy niuans.
Miejsce akcji gry, czyli posiadłość, jest pod wyraźnym wpływem czarnej magii. Przez to nawet wizyta w łazience czy sprawdzenie kominka mogą być zabójcze. Paragrafówka w dużej mierze polega na unikaniu takich pułapek, ale i szukaniu możliwie szybkiej drogi do celu, czyli zaginionej córki. Tutaj trzeba cofnąć się do czasów prehistorycznych i wyciągnąć z szuflady kartkę papieru oraz ołówek. Stopniowo uzupełniania mapa znacznie pomaga, szczególnie że grę trudno przejść za pierwszym razem.
Graficznie jest w porządku. Komiks utrzymano w jednolitych, monotonnych kolorach, lecz ma to swój powód. Zabieg prawdopodobnie miał sprawić, aby poszczególne kadry nie zwracały na siebie uwagi, a przez to nie ,,kusiły" do przedwczesnego ich sprawdzenia. W dwóch miejscach zauważyłem, że błędnie przedstawiono układ pokoi. Raz na przykład drzwi otwierają się od wewnątrz, a przy następnej następnej scenie jest już odwrotnie. Niby mała rzecz, lecz całkiem ważna, jeśli decydujemy się na rozrysowanie wspomnianej wcześniej mapy.
Paragrafówki miały być od zawsze prostą rozgrywką i tu nie jest inaczej. ,,Porwanie” zbudowane jest z dobrze znanych, klasycznych wręcz elementów. Ze względu na przeciętną objętość nie posiada zbyt wielu alternatywnych wątków, zaś sama historia dość szybko się kończy. To, co jednak dostajemy, oferuje całkiem wymierną frajdę.