- Faktycznie dziwnie to wygląda. - przyznał Wolfgang. - Jak chcecie z nim rozmawiać “na spokojnie” to proszę bardzo. Jak wejdzie w grę zastraszanie to mogę się tym zająć… - dodał żołnierz beznamiętnie.
- Masz rację - zgodził się Rudolf. - Nic tu nie pasuje. Tylko co chcieli w ten sposób osiągnąć? Ten tu ma nas w nocy napaść i zabić? - zafrasował się trąc policzek. - Wiecie co, przejdę się jeszcze popatrzę co tam jest i pozbieram fanty. Fay, to mięso mułów nadałoby się do czegoś? Cathelyn, myślisz, że możemy nimi nakarmić psy?
- Macie rację. Dziwne to jest. Ja się na ludziach nie znam, ale chciałabym wysłuchać historii tego człowieka. Do możliwości dodałabym jedną jeszcze - gobliny mogły wystrzelać część zwierząt i trafić tego nieszczęśnika. Po odparciu ataku reszta mogła przepakować rzeczy z martwych zwierząt na żywe, i ruszyć dalej. A tego tu zostawić, uznając, że ranny będzie obciążeniem. Może to jeden z kupców, którego towarzysz wpadł na pomysł, jak przejąć jego biznes. Albo go po prostu nie lubili - podsumowała Robin. Ostatnie wydarzenia sprawiły, że jej naiwność topniała szybko. Sprawdziła jeszcze raz pobojowisko na okoliczność śladów mogących potwierdzić lub zaprzeczyć wymyślonym przez Borysa i nią hipotezom.