Tempest jednak milczał jak grób, więc jak nie pozostało mu nic innego jak ześlizgnąć się po stromej ściance na dół. Uważnie i nie robiąc zbytnio hałasu udało mu się nie wzbudzać uwagi dwójki Gammoran przy ognisku. Wiatr się wzmógł, a Kelsan żałował, że prócz pistoletu nie wziął jeszcze czegoś na siebie. To mogło nieco utrudnić pracę Drauga. Jednak nie tym sobie zamartwiał głowę. Musiał niepostrzeżenie zakraść się na tyły wroga. Co mu się udało. Dotarł do domu i zajrzał przez okno, ale nic nie dostrzegł przez dym jaki unosił się w nim. Musiał go obejść.

Gdy znalazł się z drugiej strony ujrzał owe drzwi, ale one prowadziły do garażu, a bynajmniej tak mu się wydawało. Poinformował o tym drugim wejściu Katykama i Drauga. Jednak był problem, strażnik na ganku. Poczekał aż ten wypali to co miał i, choć ręce mu się trzęsły, a pot spływał, to jednak przypominając sobie rady Tempesta, opanował się, po czym ujrzał jak ten odwraca się do niego plecami. To był idealny moment na uderzenie.

Wyciągnął przed siebie pistolet i trzema strzałami posłał mu zielone strumienie prosto w plecy. Ten się osunął, a potem Draug dał sygnał i akcja zaczęła się na dobre. Dwóch Gammoran przy ognisku zdjął Draug. Katykam wysadził beczki, że aż muzyka w domu ucichła. Kelsan tylko schował się żeby go nikt nie dostrzegł za jednym z okien. Słysząc jak wybiegają kolejne osoby rudowłosy mężczyzna modlił się by nikt nie wyszedł i pobiegł na tyły domu. Tak się jednak nie stało i mógł odetchnąć z ulgą.

Nastała cisza, której nie zniósł Kelsan. Zrobiło mu się niedobrze od tego. Czekał teraz na kolegów.