Żywot Cienia dobiegł końca, co Randulf przyjął z niekłamaną ulgą.

- Niezła robota. - Pokiwał głową. - Mam jednak nadzieję, że nie ma paru starszych braci.

Podszedł do swego plecaka i wyciągnął zawinięty w ścierę przedmiot.

- Proszono mnie, bym to oddał kobiecie z kotem - powiedział, podając zawiniątko Morwenie. - To chyba o ciebie chodziło...

A potem podszedł do ciała Theodora i podniósł jego miecz.